حاملگی و رابطه جنسی

در دوران حاملگی بدن فرد دچار تغییرات فیزیکی و درونی می شود. این تغییرات می تواند در برخی خانم ها منجر به افزایش تمایل جنسی شود ، در حالی که در برخی دیگر می تواند منجر به کاهش تمایل جنسی شود.

بویژه در اوایل حاملگی که خستگی صبحگاهی و حالت تهوع وجود دارد ، کاهش میل جنسی بعید نیست.


به لحاظ تغییرات ایجاد شده گاه زوجین مجبورند تا تکنیک و پوزیشن انجام مقاربت را تغییر دهند.

پوزیشن انتخابی باید به نوعی باشد که بر شکم خانم حامله فشاری وارد نیاید.

اغلب پوزیشن رو-در-رو (Face -to-face ) ، کناری (Side -by-side، پشت (‍rear-entry) و با زاویه (Right-angle) وضعیتهای راحت تری هستند.

در اواخر حاملگی گزارشاتی از آمبولی و مرگ ناشی از آن در بین افرادی که مقاربت دهانی داشته اند موجود است.

زوجها در دوره حاملگی تغیراتی در روابط خود تجربه میکنند.روابط جنسی نیز ممکن است در اثر تغییرات فیزیکی و روانشناختی بارداری دستخوش تغییر شود.بطورکلی میتوان گفت حاملگی موجب تغییرات زیادی در احساسات،میل جنسی،تعداد نزدیکی و رضایت جنسی دارد.

عوامل موثربر فعالیت جنسی درطول حاملگی عبارتند از:
1- الگوهی جنسی پیش از بارداری شامل تعداد و دفعات نزدیکی،رضایت جنسی.
2- معنی و مفهوم مسایل جنسی ازنظر زن و شوهر.
3- وضعیت عمومی زن در دوران بارداری.
4- مشکلات و عوارض دوره بارداری.
5- ترس از صدمه به جنین و ازدست دادن حاملگی در اثر برقراری رابطه جنسی.
6- ویژگیهای فرهنگی و باورهای مذهبی و سنتی.
7- نحوه پاسخ دهی به تغییرات بدنی در حین حاملگی.

اکثر مطالعات علمی نشان دهنده تغییرات میل جنسی زنان در دوره حاملگی است.در یک بارداری طبیعی تا وقتی که زن ازنظرپزشکی سالم است هیچ دلیل خاصی برای محدودکردن فعالیت جنسی وجودندارد.نزدیکی و ارگاسم درحاملگی غالبا" بی خطر است.هرچند تاحدودی خطر آمبولی هوا در اثر فعالیتهای غیرمعمول جنسی مثل فرو بردن زبان و لیسیدن واژن وجوددارد،ولی سایر رفتارهای معمول جنسی خطری در برندارد.البته از آنجا که فعالیت جنسی میتواند موجب ایجادانقباضات رحمی و تغییر جریان خون آن شود،بعضی از پزشکان پیشنهاد میکنند از هیجانهای جنسی و ارگاسم پرهیزگردد.
اگرچه سقط خودبخودی بصورت معمول در اثر فعالیت جنسی و نزدیکی رخ نمیدهد،ولی میتواند دلیلی برای محدودیت فعالیت جنسی باشد.انقباض رحم و خونریزی در حین حاملگی یک نشانه خطر محسوب میشود.

بطور کلی شرایطی که انجام فعالیت جنسی در بارداری را محدود میکنند عبارتند از:
1- سابقه سقط
2- سابقه زایمان زودرس
3- انقباض رحم و خونریزی از رحم
4- سابقه زایمانهای زیاد
5- نارسایی گردن رحم
6- سابقه فشارخون افزایش یافته در اثرحاملگی
7- دیابت
8- پارگی زودرس پرده های دور جنین
9- چهارهفته آخر بارداری

پوزیشن های مطلوب برای سکس در دوره بارداری:
1- خوابیدن زن به پهلو، و ورود آلت مرد از پشت به درون واژن.
2- خوابیدن روی پهلو و رودر روی یکدیگر.
3- زن بالا و چهره به چهره مرد.
4- زن نشسته با زانوهای خم کرده،در حالت تکیه به مرد که در پهلو و زیر او قرار دارد.
بیاد داشته باشید که وضعیت سجده،برای سکس در حاملگی اصلا" مناسب نیست.

چند نکته آموزشی در مورد فعالیت جنسی در بارداری:
1- با معده خالی سکس نکنید.
2- در سه ماهه اول حاملگی حساسیت سینه ها شایع است.بنابراین از همسرتان بخواهید تحریک سینه ها را به حداقل برساند.
3- از وضعیتهای مناسب استفاده کنید.
4- وضعیتی راانتخاب نمایید که حین سکس کمترین فشار را به شما وارد می آورد.
5- از سکس کردن بهنگام خستگی بدنی بپرهیزید.
6- بعلت افزایش ترشحات واژن مراقب بهداشت خود باشید.
7- ناحیه تناسلی را باآب گرم شستشو داده از مصرف صابونهای عطردارخودداری نمایید.
8- بعد از ارگاسم،ماساژ کمر میتواند کمی از ناراحتی شما بکاهد.
9- افزایش یا کاهش میل جنسی در بارداری طبیعی است.

 در حاملگی های بدون مشکل و طبیعی،مقاربت خطری ندارد و میتوانید تا چند هفته به آخر بارداری نزدیکی داشته باشید و حتی به ارگاسم برسید مگر اینکه دچار ناراحتی یا انقباضات رحم شوید یا حاملگیتان پرخطر با لکه بینی و... تشخیص داده شود. برای اطلاعات بیشتر میتوانید به لینکهای زیر مراجعه کنید

 

ارتباط جنسی در زمان بارداری و تولد فرزند(1)

ارتباط جنسی در زمان بارداری و تولد فرزند(2)

چهارتا شش هفته بعد از زایمان،اعضای زن به حالت عادی برمیگردد.اندازه دیواره واژن و فرج بتدریج کاهش می یابد ولی هرگز به حالت پیش از حاملگی برنمیگردد.معمولا"بهبود زخم رحم به دو هفته زمان احتیاج دارد ولی ممکن است چهار هفته طول بکشد تامحل جوش خوردن آن حالت الاستیکی پیدا کند تا نزدیکی راحت و بدون درد انجام پذیرد.اغلب به زنان توصیه میشود برای شروع فعالیت جنسی بین چهار تا شش هفته بعد از زایمان صبر کنند

برگرفته از کتاب اختلالات جنسی دکتر شایسته جهانفر عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران

تهیه و تنظیم :
انجمن درمانگران ایران - www.IranHealers.com

متعجب خواهید شد اگر بفهمید که محدودیت در تجدید و دوباره از سرگیری رابطه ی جنسی پس از زایمان تا حد زیادی از روی مصلحت مردمی بوده است. هیچگونه تحقیق علمی در این زمینه صورت نگرفته است تا زمان وقفه ی معینی را توصیه کند. این مسئله به عهده ی خود زن است تا هر زمان پس از زایمان خود را قادر به این عمل دید، آن را از سر گیرد.

اما تجربه نشان داده است که تقریباً شش هفته طول می کشد تا بعد از زایمان مهبلی، رحم دوباره به اندازه ی نرمال خود برگردد. به همین دلیل از قدیم صلاح بر این دیده شده است که حداقل شش هفته فرد صبر کند.

اما چیزی که در واقع به تجربه مشاهده می شود این است که بعضی زن ها چه از نظر احساسی و چه فیزیکی بسیار زودتر برای دوباره از سرگیری رابطه ی جنسی آماده می شوند. در هر زنی این مسئله کاملاً متفاوت است. به خود شما بستگی دارد که چه زمانی برای تجدید رابطه ی جنسی آمادگی لازم را پیدا می کنید. پس اگر زایمانی کاملاً طبیعی داشته اید و خونریزیتان هم دیگر قرمز نیست و به رنگ صورتی درآمده است، فکر میکنم پس از دو هفته توانایی برقراری رابطه ی جنسی را به دست آورده باشید.

اما به خاطر داشته باشید که برای جلوگیری از حاملگی دوباره حتماً از یکی از راه های جلوگیری استفاده کنید.

اگر تب و ترشحات بدبو و خونریزی داشتید، هنوز باید صبر کنید و آمادگی لازم برای دوباره از سر گیری رابطه ی جنسی را ندارید.

گفتنی است که در بعضی از خانم ها این زمان از شش هفته هم بیشتر طول میکشد تا آنها دوباره قابلیت و آمادگی برقراری رابطه ی جنسی را پس از زایمانشان به دست آورند.

در مقاله ای که در مجله ی "تمرین خانواده" با عنوان "رابطه ی جنسی در طی و یک سال پس از حاملگی" در سال 1998 چاپ شده بود چنین گزارش شده بود که برای میزان وقفه در رابطه ی جنسی پس از زایمان توافقی وجود ندارد. در این مقاله نوشته شده بود که پس از 5 تا 7 هفته پس از زایمان، فقط %50 از زنان توانایی از سرگیری رابطه ی جنسی را داشته اند. دلایل زیادی برای تاخیر برقراری رابطه ی جنسی مهبلی آورده شده است. مهمترین این عوامل درد ناشی از اِپیزوتومی، خونریزی و ترشحات مهبلی، خستگی و ناراحتی ناشی از روغنکاری مهبل به خاطر کمبود استروژن می باشد.

زنانی که زایمانی پر مشکل و غیر نرمال داشته اند، معمولاً علاقه ای به از سر گیری رابطه ی جنسی قبل از گذشت 8 تا 12 هفته نشان نداده و نباید نشان دهند. و آن دسته از زنانی هم که اِپیزوتومی شده اند نیز حتی ماه ها پس از گذشت زایمان آمادگی لازم برای از سر گیری رابطه ی جنسی را به دست نمی آورند .

منبع:jensi-irshafa.blogfa.com