بعضی از سفارش های ائمه اطهار(ع) و اسلام در مورد روابط زناشویی

بعضى از مستحبات آمیزش :

هنگام آمیزش بگوید: اعوذ بالله من الشیطان الرجیم , بسم الله الرحمن الرحیم
کوتاه کردن موهای زائد بدن قبل از آمیزش )زیر بغل ، بالای عورت ، شکم و ..)

شوخی کردن مرد با زن قبل از آمیزش

استفاده از عطر توسط مرد و زن قبل از آمیزش

آرایش زن قبل از آمیزش

استفاده از طلا توسط زن در حین آمیزش

بوسیدن و مکیدن زبان زن

دعا براى آنکه خداوند پسرى صالح و سالم نصیب او کند

با وضو بودن به خصوص اگر زن حامله باشد

ملاعبه و معاشقه قبل از آمیزش

آمیزش در ظهر پنجشنبه و عصر جمعه

درنگ کردن براى ارضاى کامل زن

طول دادن آمیزش

آمیزش هنگامى که زن تمایل به آمیزش داشته باشد

آمیزش در شبهاى دوشنبه , سه شنبه , پنجشنبه و جمعه

انتخاب مکانى کاملا مستور از دید دیگران

خوردن عسل بعد از آمیزش

ادرار کردن بعد از آمیزش

بعضى از مکروهات آمیزش عبارتند از:

آمیزش در ساعات اولیه شب

آمیزش در شبى که خسوف شده است

آمیزش در روزى که زلزله یا طوفان شده است

آمیزش هنگام غروب قبل از ناپدید شدن شفق

آمیزش در فاصله طلوع فجر تا طلوع خورشید

آمیزش در موقعى که ماه در محاق است (سه شب آخر ماه که ماه رؤیت نمیشود)

آمیزش در روزى که کسوف شده است

آمیزش در شب اول هر ماه غیر از شب اول ماه رمضان که آمیزش در آن مستحب است

آمیزش در شب نیمه هر ماه به خصوص شب نیمه ماه شعبان

آمیزش در شب چهارشنبه

آمیزش در شب عید قربان و شب عید فطر

آمیزش در وضعیت کاملا عریان

آمیزش در حضور کسى که او را میبیند حتى کودک

آمیزش رو به قبله یا پشت به قبله

آمیزش از مقعد

آمیزش در حالت جنابت مرد

آمیزش با زن حامله بدون گرفتن وضو

آمیزش در کشتى

آمیزش با شکم پر

آمیزش در وضعیت ایستاده

آمیزش در زیر آسمان

آمیزش در مسافرتى که براى غسل به آب دسترسى ندارد

آمیزش با انگشترى که نام خدا یا آیه اى از قرآن بر آن نقش بسته است

آمیزش با پیر زنان

سخن گفتن در حال آمیزش به خصوص براى مرد

نگاه کردن به عورت زن

آمیزش در حال احتلام قبل از غسل , ولى در صورتى که بدون فاصله چند بار آمیزش صورت گیرد, مکروه نیست. نیز مکروه است بعد از آمیزش با دستمال مشترک خود را پاک کنند

آمیزش در زیر درخت میوه

آمیزش در موقعى که زن یا مرد موهاى خود را رنگ بسته باشد .

آنچه در مورد آمیزش جنسی خیلی مکروه است :  

آمیزش بدون مقدمه و آماده سازی زن

آمیزش از مقعد در حالت حیض زن

ایستاده آمیزش کردن

استفاده از انواع داروها و وسائل آمیزشی توسط مرد در صورتی که باعث آزار زن شود

آنچه در مورد آمیزش جنسی حرام است :

دخول به آلت زن در حالت حیض

آمیزش از مقعد

خوردن منی و ادرار

لیسیدن آلت مرد توسط زن

لیسیدن آلت زن توسط مرد

آنچه در مورد آمیزش جنسی واجب است :

غسل کردن بعد از آمیزش تا قبل از خواندن نماز

آنچه در مورد آمیزش جنسی خیلی مستحب است:

مالش و بازی کردن با پستان زن در ابتدای آمیزش.

احکام ترک آمیزش

شریعت اسلام بر مرد حرام کرده مدتى بیش از چهار ماه به آمیزش جنسى با همسرش نپردازد که احکام، آن چنین است:

- ترک آمیزش جنسى با همسر براى بیش از چهار ماه جایز نیست و در این میان تفاوتى ندارد که زن همسر دائم باشد یا همسر موقت.
 - بنا به وجه اقوى ترک همبستر شدن با همسر دائم جوان و نیز غیر جوان اگر این ترک زیانى به زن رساند، یا به نیکو رفتارى نسبت به او خلل وارد کند، جایز نیست.

 - ترک آمیزش جنسى در حالتهاى زیر جایز است :
ا- با رضایت زن
ب - با شرط کردن هنگام عقد
ج - عدم امکان آمیزش به هر دلیلى
د - ترس از رسیدن زیان به مرد یا زن
ه - غیبت زن به اختیار خود
و - نشوز زن ، یعنى ترک وظایف همسرى نسبت به شوهر

  - در جماع واجب، بیشتر از ادخال، واجب نیست و ترک سایر کامجوییهاى مقدماتى مشروط بر آن که خلاف رفتار نیک نباشد اشکالى ندارد.

 - اگر مرد، پس از پایان یافتن چهار ماه، آمیزش جنسى را به سبب مانعى همچون حیض یا نافرمانى یا نظایر آن ترک کند، باید با از میان رفتن مانع به آمیزش جنسى بپردازد.

بیرون ریختن نطفه در حال نزدیکى توسط شوهر در مورد زن دائمى بدون رضایت او مکروه است و در مورد متعه اشکال ندارد
ولى زن ـ دائمى باشد یا متعه ـ حق ندارد بدون رضایت شوهر کارى کند که نطفه مرد بیرون بریزد .

رفتار جنسى

  - وَیسْأَلُونَکَ عَنِ المَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذىً فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِی الْمَحِیضِ وَلَاتَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى یطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ یحِبُ التَّوَّابِینَ وَیحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ

"تو را از حیض زنان می پرسند بگو حیض رنجى است. پس در ایام حیض از زنان دورى گزینید و با آنها آمیزش جنسى نکنید تا پاک گردند، وچون پاک شدند از آن طریقى که خداوند فرمان داده است با ایشان آمیزش کنید هر آینه خدا توبه کنندگان وپاکیزگان را دوست دارد."

رفتار جنسى احکام وآدابى دارد که تقوا وپاکى آنها را گرد می آوردو همین خود، انسان ورفتار جنسى و پاسخ به این نیاز ضروریش را، ازدیگر موجودات در پاسخ به این نیازشان جدا می سازد. بینشهاى زیررا از این آیه کریمه به دست می آوریم:
الف - هرگاه زن حیض مىبیند، مرد باید جلوى شهوتش را بگیرد، و تا زمانى که زن از این آلودگى وچرکى ظاهرى پاک نشده با او نزدیکی نکند. نشانه پاک شدن ظاهرى قطع شدن خون است، و حتى مرد باید منتظر بماند تا زن با غسل و طهارت از نجاست باطنى نیز پاک شود.
ب - محل خروج حیض همان مکان لذت فطرى وجایگاه تولیدنسل است، و نیز محلى است که خدا به آن امر فرموده، پس مرد نباید از آن به جایگاههاى انحرافى تجاوز کند.
ج - نزدیکى با همسر با احکامى مشخص می شود که تقوا آنها راموجب می شود، همچون کناره گیرى از زن در ایام عادت ماهانه یا هنگام روزه یا اعتکاف یا احرام ونظایر آن و با آدابى مشخص میگردد که مقتضاى طهارت وپاکى است، مثل دورى از زن پس ازقطع شدن خون وپیش از غسل. وخداوند توبه کنندگانى را دوست دارد که هرگاه به گونه اى خطا، به امور جنسى می پردازند از خدا آمرزش بخواهند، چنان که خداوند پاکانى را دوست دارد که درآمیزش جنسى خواهان همه گونه پاکی اند، وشاید یکى از نشانه ها پاکى همین باشد که پس از نزدیکى، زن وشوهر هر یک دستمالی جداگانه به کار زنند وبا شتاب محل آمیزش را بشویند و غسل کنند و به امورى از این دست بپردازند.

 - نِسَاؤُکُمْ حَرْثٌ لَکُمْ فَأْتوْا حَرْثَکُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَقَدِّمُوا لْأَنْفُسِکُمْ وَاتَّقُوااللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّکُمْ مُلاَقُوهُ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ
"همسران شما محل بذر افشانى شما هستند، بنابراین هر زمان بخواهید می توانید با آنها آمیزش نمائید، وبا اعمال صالح وپرورش فرزندان صالح، آثار نیکى براى خود از پیش بفرستید، و تقواى الهى پیشه کنید، و بدانید او را ملاقات خواهید کرد، وبه مؤمنان بشارت دهید."

این آیه در آگاه کردن مؤمن نسبت به آداب معاشرت جنسی و احکام آن با آیه پیش پیوند دارد، مهمترین این احکام آن است که مرد در امر کامیابى از همسرش هر گونه که خواهد اقدام می کند؛ شب باشد یا روز و در هر حالتى که بخواهد، و به هر کیفیتى که اراده کند،مادامى که این کامیابى از رَحِم باشد که آوردن فرزند امید می رود، ولى همبستر شدن باید در محدوده تقوا باشد ودر طلب فرزندشایسته اى صورت گیرد که زمین را با لااله الا اللَّه به پا کند و خلف صالحى باشد براى پدرش که پیوسته پس از مرگ وى براى او طلب آمرزش کند.

 - لِلَّذِینَ یؤْلُونَ مِن نِسَائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِن فَاءُو فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌرَحِیمٌ * وَإِنْ عَزَمُوا الطَّلاقَ فَإِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ
" کسانى که از زنان خود ایلاء می کنند (سوگند براى ترک آمیزش جنسى می خورند) حق دارند چهار ماه انتظار کشند، اگر (در این فرصت) تصمیم به بازگشت گرفتند، خداوند آمرزنده ومهربان است و اگر تصمیم به جدایى وطلاق گرفتند (آن هم با شرایطش، مانعى ندارد)خداوند شنوا وداناست."

هنگامى که شوهر سوگند می خورد با زنش همبستر نشود (به این سوگند ایلاء گفته می شود)، اگر این سخن را از روى آگاهى بر زبان آورد، نباید حق همسرش را در همخوابى ضایع گرداند، وبدین ترتیب به او چهار ماه فرصت داده می شود وسپس باید برگزیند: یا کفاره سوگند وهمبستر شدن با همسر یا طلاق او.
و ما از این آیه ضرورت اداى حق همسر را در همخوابى ولو هرچهار ماه یک بار در مى یابیم.

 - الَّذِینَ یظَاهِرُونَ مِنکُم مِن نِسَائِهِم مَا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللّائِیوَلَدْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَیقُولُونَ مُنکَراً مِنَ الْقَوْلِ وَزُوراً وَإِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ * وَالَّذِینَ یظَاهِرُونَ مِن نِسَائِهِمْ ثُمَّ یعُودُونَ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِیرُ رَقَبَةٍ مِن قَبْلِ أَن یتَمَاسَّاذلِکُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ
"کسانى از شما که نسبت به همسرانشان ظهار می کنند (و می گویند تو نسبت به من به منزله مادرم هستى) آنان هرگز مادرانشان نیستند، مادرانشان تنها کسانى هستند که آنها را به دنیا آورده اند، آنها سخنى زشت وباطل می گویند، وخداوند بخشنده و آمرزنده است  و کسانى که همسران خود را اظهار میکنند، سپس از گفته خود باز می گردند، باید پیش از آمیزش جنسى آنها باهم، برده اى را آزاد کنند این دستورى است که به آن اندرز داده می شوید وخداوند به آنچه انجام می دهید آگاه است"
همچنان که در ایلاء (سوگند به خوددارى از همخوابى) در ظهار تعهد مرد به دورى از همبستر شدن با زن، با این سخن که: تو برای من همچون پشت مادرم هستى، (که کنایه از تحریم همخوابى است برخویش) حق زن در پیوند جنسى از میان میرود، و از همین رو شرع به مرد دستور داده است که پس از مدت معلومى با زنش همبسترشود، و روشن ساخته است که مادر انسان زنى است که او را زاده، نه کسى که خود او را مادر قرار دهد، و کسى که ظهار کند باید پیش از نزدیکى کردن با همسرش کفاره ظهار را که به ترتیب عبارت است از آزاد کردن یک برده یا دو ماه روزه یا اطعام شصت فقیر بدهد و تفصیل آن در باب ظهار آمده است.
بدین سان شرع مقدس، حق زن را در رابطه جنسى تضمین می کند.