عشق ورزی و عشق بازی
آموزش مسائل جنسی و ارائه راهکار برای مشکلات جنسی زوجینعشق ورزی و عشق بازی
آموزش مسائل جنسی و ارائه راهکار برای مشکلات جنسی زوجینزایمان طبیعی یا سزارین؟
زایمان طبیعى به نفع مادر، کودک و اقتصاد
خانواده است
حاضر نیستیم زنده زنده شکنجه شویم. این تصورى است که
در میان نسل جدیدى از زنان رایج شده است که زایمان به شیوه طبیعى را انتخاب نمى
کنند. در یک کلینیک مراقبت هاى قبل و بعد از باردارى در خیابانى در شمال شهر تهران
، زن جوانى در انتظار به دنیا آمدن نخستین فرزندش، مى گوید: «از زایمان طبیعى فقط
صحنه هاى جیغ و فریاد زن ، و دردى که مى کشد در خاطرم هست. واقعاً زایمان طبیعى مثل
شکنجه است.»
حالا او با انتخاب زایمان به شیوه سزارین از تصور روزى که وضع
حمل خواهد کرد، خوشحال و هیجان زده است: «این طورى نه خودم اذیت مى شوم و درد مى
کشم و نه اطرافیانم به زحمت مى افتند. با پاى خودم به بیمارستان مى روم و مثل
زایمان طبیعى به بچه هم فشار نمى آید.»
این زنان در مقایسه با زنان پیش از
خود چه تفاوتى کرده اند؟!
به نظر مى رسد با وجود شیوه هاى نوین پزشکى ، این
زنان دیگر حاضر به تحمل درد و رنج زایمان طبیعى نیستند. مسئول کلینیک مى گوید:
«انگیزه اغلب زنان از زایمان به شیوه سزارین، کاهش آستانه درد است.» و با مثالى که
مى زند بر این نکته صحه مى گذارد:
« از هر 10 زن باردارى که به این مرکز
مراجعه مى کنند، 5 نفر آنها تصمیم قطعى براى زایمان به شکل سزارین دارند. 3 نفر بین
انتخاب زایمان طبیعى و سزارین مرددند و منتظر اعلام نظر پزشک مى مانند و فقط 2 نفر
به قطع و یقین مى خواهند به شکل طبیعى زایمان کنند. »
نه فقط در تهران ،
بلکه وضعیت در شهرستان ها نیز همین گونه است. دکتر« پردیس بهرامیان » جراح و متخصص
زنان و زایمان مى گوید: « در شهرهاى کوچک که تا چند سال پیش یک سزارین هم انجام نمى
شد، زایمان به روش سزارین افزایش یافته است.»
به این ترتیب شاید به زودى
پرونده زایمان طبیعى براى همیشه بسته شود و از آن فقط خاطره اى در نقل قول هاى
مادران و مادربزرگ ها باقى بماند!
آمار چه مى گوید؟
آمار مى گوید
در ایران در سال 79 حدود 35 درصد از کل زایمان ها به روش سزارین بود. در سال هاى
بعد این رقم سیر صعودى پیدا کرد و در سال 82 آمار سزارین در بیمارستان هاى دولتى
دانشگاهى 29 درصد ، در بیمارستان هاى دولتى غیر دانشگاهى 44 درصد و بیمارستان هاى
خصوصى 88 درصد شد.
مدیر انجمن مامایى کشور هم اعلام کرده: « 60 درصد زایمان
هاى زنان ایرانى سزارین است.» « ناهید خداکرمى» افزوده است: « در حالى که به طور
طبیعى فقط باید 10 تا 15 درصد زایمان ها به صورت سزارین انجام شود، اما متأسفانه
عمل هاى سزارین در برخى بیمارستان هاى خصوصى به 100 درصد رسیده و در بیمارستان هاى
دولتى در تهران و در شهرستان ها این عمل 60 تا 70 درصد کل زایمان هاست.»
فاصله ما از این لحاظ هم با کشورهاى دیگر عجیب و باور نکردنى است:
«85 درصد زایمان ها در ایرلند به طور طبیعى انجام مى شود. در سوئد 40 درصد
زایمان ها طبیعى است و در منزل به وسیله ماما صورت مى گیرد و در امارات متحده 89
درصد زایمان ها به شکل طبیعى انجام مى شود.»
«سزارین» انتخاب تک فرزندها
اغلب خانواده هاى ایرانى پرجمعیت بودند. دکتر «جواد پیروز بخت» متخصص زنان
و زایمان خود به یکى از این خانواده هاى پرجمعیت تعلق دارد، اما به عقیده او حالا
که تک فرزندى ایده خیلى از جوان ها شده ، زنان جوان هم ترجیح مى دهند نخستین و تنها
زایمانشان بدون درد باشد.
کاهش درد، انگیزه اغلب زنان براى انتخاب زایمان
به شیوه سزارین است. دکتر پیروز بخت مى گوید: «آنچه این زنان به آن بى توجهند این
است که هر دو زایمان با درد همراه است.
در زایمان طبیعى این درد قبل از وضع
حمل است و در سزارین درد بعد از زایمان به وجود مى آید که بسیار شدید تر از درد
زایمان طبیعى است. ضمن این که درد زایمان طبیعى چون متناوب است بین فواصل درد براى
فرد امکان استراحت هست، اما درد زایمان سزارین این طور نیست و زمان زیادى باید
بگذرد که اثر داروهاى بیهوشى ، مصرف آنتى بیوتیک ها و ... که بر روى شیردهى نیز
مؤثر است، ازبدن مادر خارج شود. در زایمان طبیعى خونریزى کمتر است. احتمال عفونت و
آمبولى کاهش مى یابد و نیاز نیست بیمار آنتى بیوتیک زیادى مصرف کند.
بازگشت
سریع عضلات بدن به فرم طبیعى، بازگشت سریع تر به محیط خانواده و شروع زندگى عادى و
کاهش هزینه درمان ، از دیگر محاسن زایمان طبیعى است. دکتر پیروز بخت مى گوید:«
زایمان طبیعى به نوزاد فرصت مى دهد خود را با محیط خارج از رحم تطبیق دهد. در واقع
انقباض هاى طبیعى رحم هنگام زایمان، سبب کنار آمدن تدریجى نوزاد با محیط خارج از
رحم مى شود.»
زایمان بدون درد
آیا زایمان طبیعى عوارضى هم دارد که
در گرایش زنان به انتخاب سزارین مؤثر است؟
در یک بیمارستان دولتى ، مادر
جوانى که سه هفته قبل فرزندش را با زایمان طبیعى به دنیا آورده است ، با وجود
سلامتى نوزادش، همچنان با تردید به زایمان طبیعى نگاه مى کند:« شنیده بودم که در
زایمان طبیعى نوزاد از ناحیه سر آسیب مى بیند و فشار دهانه رحم روى سر نوزاد سبب
کند ذهنى او درآینده مى شود.» حالا او گمان مى کند کشیدگى سر نوزاد 21 روزه اش
ازهمان عوارض زایمان طبیعى است.
بیست دقیقه بعد هر دو نفر ما در اتاق دکتر
« بهرامیان » ، متخصص و جراح زنان و زایمان به توضیحات او درباره عوارض زایمان
طبیعى گوش مى دهیم: « اگر زایمان طبیعى درست انجام نشود و زیر نظر پزشک نباشد، مى
تواند سبب مرگ نوزاد شود. براى مثال اگر بند ناف پیچیده شده باشد و پزشک نتواند به
موقع واکنش نشان بدهد، جان نوزاد به خطر مى افتد. گاهى درست کنترل نشدن زایمان
طبیعى ممکن است موجب خونریزى شدید و سپس کم خونى مادر شود.» اما به اعتقاد دکتر
بهرامیان هیچ سند معتبر و علمى اى وجود ندارد که نشان بدهد زایمان طبیعى روى هوش
نوزاد تأثیر مى گذارد و یا سبب کم هوشى او و فشار آمدن به سر نوزاد مى شود: «
معمولاً به علت نرمى جمجمه سر نوزاد به هنگام زایمان طبیعى ممکن است کمى کشیدگى در
این ناحیه به وجود بیاید که بعد از تولد و در مدت کمتر از یک ماه با رشد نوزاد
برطرف مى شود.»
کاهش درد زایمان طبیعى به جاى جایگزین کردن کامل شیوه
سزارین، اقدامى است که در حال حاضر در بسیارى از کشورها انجام مى شود. زایمان بى
درد یکى از روش هاى مطمئنى است که در کشورهاى اروپایى از آن استفاده مى شود. در این
روش مواد بى حس کننده به داخل کانال نخاع تزریق می شود و بیمار مى تواند زایمانى
بدون درد داشته باشد.
روش دوم استفاده از مواد بیهوشى استنشاقى است. مثلاً
در مواردى که درد شدید مى شود، مى توان از گاز N2O (گاز خنده) براى تسکین درد و
کاهش هیجان و استرس بیمار با رعایت اصول پزشکى بیهوشى، استفاده کرد. کمک گرفتن از
وسایلى نظیر « فورسپس » و « وکیوم » هم مى تواند در کاهش درد زایمان طبیعى و وضع
حمل راحت تر مادر مؤثر باشد. »
آنچه پزشکان مى خواهند
پزشکان،
مادران را به استفاده از شیوه سزارین ترغیب مى کنند. این مسئله به همراه تصور زنان
از زایمان طبیعى، سبب افزایش زایمان به شیوه سزارین در کشور مى شود. « ناهید
خداکرمى » مدیر انجمن مامایى کشور، علت را ناشى از قرار نگرفتن ماما در جایگاه اصلى
خودش مى داند:« از آنجا که زنان کشور از همان ابتداى دوران باردارى خود به متخصص
زنان و زایمان مراجعه مى کنند، اغلب زایمان ها به صورت سزارین انجام مى شود. زیرا
پزشکان متخصص، بیماران را به عمل سزارین تشویق مى کنند. حتى در برخى از بیمارستان
هاى دولتى پزشکان متخصص با بیماران خود قراردادهاى مالى جداگانه مى بندند که خارج
از لیست بیمه است و این باعث ادغام بخش خصوصى و دولتى شده است. »
براى یک
زایمان طبیعى، پزشک باید چند ساعت وقت بگذارد. علاوه بر این، زایمان ممکن است در هر
ساعت از روز یا شب اتفاق بیفتد. دکتر « پیروزبخت » به این موارد، نکات دیگرى را هم
اضافه مى کند:« تفاوت دستمزد بین زایمان سزارین و طبیعى، ترافیک ، مسافت هاى طولانى
، مشکلات و گرفتارى هاى کارى پزشک، تعداد مراجعان و رسیدگى به وضعیت همه آنها، شاید
سبب شود همکاران پزشک ترجیح بدهند بیماران به شیوه سزارین وضع حمل کنند که زمان آن
از قبل مشخص مى شود و وقت گیرى هاى زایمان طبیعى را هم ندارد. »
دکتر «
بهرامیان » متخصص و جراح زنان و زایمان معتقد است:« انتخاب شیوه زایمان در یک رابطه
دو طرفه پزشک و بیمار قرار دارد. وقتى بیمار با وجود توصیه پزشک به زایمان طبیعى،
اصرار به سزارین دارد، پزشک کارى نمى تواند بکند. بنابراین هر چه با آموزش هاى
عمومى سطح آگاهى زنان را بالا ببریم، پزشکان نیز در نهایت تابع نظر بیماران خود
خواهند بود و جز در مواردى که از نظر پزشکى انجام دادن سزارین به نفع بیمار است، آن
را توصیه نمى کنند. »
منبع : تبیان
چهارتا شش هفته بعد از زایمان،اعضای زن به حالت عادی برمیگردد.اندازه دیواره واژن و فرج بتدریج کاهش می یابد ولی هرگز به حالت پیش از حاملگی برنمیگردد.معمولا"بهبود زخم رحم به دو هفته زمان احتیاج دارد ولی ممکن است چهار هفته طول بکشد تامحل جوش خوردن آن حالت الاستیکی پیدا کند تا نزدیکی راحت و بدون درد انجام پذیرد.اغلب به زنان توصیه میشود برای شروع فعالیت جنسی بین چهار تا شش هفته بعد از زایمان صبر کنند.
تعریف سزارین ، علل انجام آن ، مزایا و معایب و عوارض انجام عمل سزارین
سزارین یک جراحی بزرگ است که با شکافتن پوست روی شکم ، عضلات زیر آن و جدار رحم همراه است به طورمتوسط، ۱۰ درصد زایمان ها در جهان به روش سزارین انجام می شود،طبق آمار رسمی در ایران حدود ۲۵ تا ۳۵ درصد زایمانها به صورت عمل جراحی یعنی سزارین صورت می گیرند، در حالی که طبق آمار غیر رسمی در ایران سزارین ۵ برابر سایر نقاط جهان است. امروزه در برخی از بیمارستان های ایران این آمار حتی ۱۰۰ در صد نیز گزارش شده است برخی متخصصین علت افزایش گرایش زنان به انتخاب سزارین، فرار از درد زایمان است. اما عمل سزارین خود با درد فراوان همراه است و عواقب منفی متعددی نیز به همراه دارد
چرا در ایران آمار میزان سزارین به طور غیر متعارف بالا رفته است؟
علل زیادی برای این سوال وجود دارد و به گفته برخی متخصصین بارزترین علت آن پیشرفت پزشکی و تکنولوژی می باشد که در مواقع خطر برای مادر و جنین مفید واقع می شود
برای مثال خطرات عمل جراحی برای مادر خیلی کاهش یافته است (به علت امکانات بیهوشی، انتقال خون و آنتی بیوتیکها). مراقبتهای نوزادی نیز پیشرفت کرده و خطرات سزارین برای نوزاد نیز کاهش یافته است. همچنین روشهای بهتری برای تعیین سلامت جنین در حین دردهای زایمانی وجود دارند. بنابراین بامشاهده علایم خطر برای جنین ویا مادر در حین دردهای زایمانی می توان فوراً او را سزارین نمود، در حالی که این امکانات در۲۰ سال پیش وجود نداشت.یک علت دیگر از منشاء پزشکان می باشد. متأسفانه برخی از پزشکان به خاطر اینکه ریسک یک زایمان مثلاً با دستگاه (واکیوم و یا فورسپس) را متحمل نشوند فوراً بیمار را سزارین می کنند و البته هزینه بیشتری نیز صورت می کنند.
۱- انتخاب مادران و تفکر اشتباه زنان
علت دیگر افزایش تعداد سزارین، خود بیماران هستند. متأسفانه برخی از خانمها سزارین را مثل یک پدیده مد می پندارند و فکر می کنند که هر کس مدرن تر و یا امروزی تر است باید سزارین شود و حتی اصطلاحاتی مانند این که زایمان طبیعی یک نوع ((توحش)) است نیز گفته شده است. برخی هم فکر می کنند سزارین برای نوزادشان بهتر است، چرا که ((فشار)) برروی سر بچه وارد نمی شود. باید به چنین خانمهایی تذکر داد که همین فشاری که جنین تحمل می کند برای او حتی مفید هم هست چرا که با حالت مکشی که ایجاد می کند ریه های او راپاک می نماید. به همین علت است که نوزادان زایمان طبیعی مشکلات تنفسی کمتری نسبت به سزارینی ها دارند. از بابت فشار بر روی سر جنین نیز نباید نگران باشند چون استخوانهای سراو به نحوی هستند که این فشار را به خوبی تحمل می کنند و هیچ عارضه ای برای نوزاد پیش نمی آورد، مگر در مواردی که سر جنین نسبت به لگن مادر بزرگ باشد که دراین مواقع سزارین برای مادر و جنین مفید و ضروری می باشد. حتی در یک تحقیق روشن شد بچه هایی که با روش طبیعی به دنیا آمده اند، بهره هوشی بالاتردارند (باهوشترند). از نظر مد و مدرنی باید بدانند که امروزه در کشورهای پیشرفته زایمان طبیعی را یک موفقیت بزرگ برای زنان می دانند و سزارین را یک شکست تلقی می کنند بطوری که کلوپهای حمایت از سزارینی ها تشکیل می شود تا آنها را از نظر روحی حمایت کنند چرا که معتقدند قادر به کسب یک موفقیت بزرگ نشده اند.
از نظر پیشرفته بودن هم باید تذکر داد که با این که سزارین یک عمل پیشرفته می باشد ولی یک عمل جراحی بزرگی است که در صورتی که برای بیمار واجب نباشد اصلاً عاقلانه نیست. امروزه در آمریکا هیچ پزشکی نمی تواند بدون یک علت پزشکی قابل قبولی اقدام به سزارین بیمار کند و چیزی بعنوان سزارین اختیاری که ما در ایران داریم، وجود ندارد. یعنی اگر چنین کاری را انجام دهند از نظر قوانین پزشکی توبیخ می شوند!
دلایل مورد قبول برای اجرای یک سزارین
۱. عدم تطابق سرجنین بالگن مادر:
اغلب اینگونه موارد درموقع دردهای زایمانی مشخص می شوند.به این ترتیب که با وجود انقباضات زایمانی،پیشرفت زایمان خوب نیست ویا این که در معاینه داخلی متوجه این عدم تطابق می شوند.البته موارد تنگی ویا اختلاف اندازه بسیار فاحش،قبل از دردها ودر یک معاینه دقیق داخلی که توسط مامایا پزشکتان در ماه آخر صورت می گیرد مشخص می شود.
۲. زجرجنین:
زجر جنین به معنای تغییرات بارزدر تعداد ضربان قلب جنین است که نشان دهنده این موضوع می باشد که میزان اکسیژن خون او کافی نیست و مواد زاید خونش بیش از اندازه است . در این صورت معمولاً عمل سزارین بطور اورژانس انجام می شود .
۳. طرز قرار گرفتن غیر عادی جنین :
وضعیت طبیعی قرار گرفتن جنین به صورت سر به پایین وداخل لگن مادر است. اگر مثلاً جنین به صورت عرضی قرار گیرد امکان زایمان طبیعی وجود ندارد. در صورتی که پاهای جنین داخل لگن مادر باشد (سراو بالا باشد) در برخی موارد امکان زایمان طبیعی وجود دارد ولی اغلب مواقع سزارین راه انتخابی است.
۴. مشکلات مربوط به جفت و بند ناف:
اگر جدا شدن زودرس جفت صورت گیرد و یا جفت بجای این که در قسمت فوقانی رحم واقع شود، بر روی دهانه رحم قرار گیرد (جفت سرراهی)، بهترین روش زایمان همان سزارین می باشد. ممکن است در حین یک دوره دردهای طبیعی، ناگهان بند ناف جنین به داخل مجرای زایمانی و جلوی سر جنین لیز بخورد. در چنین حالتی بند ناف بین سر جنین و لگن مادر تحت فشار قرار می گیرد و جریان خون و اکسیژن به جنین قطع می گردد. این مورد نیزاز موارد سزارین اورژانس می باشد.
۵. سزارین قبلی :
قبلاً اعتقاد براین بود که اگر یک بار سزارین شد، باید همیشه سزارین شود. البته در برخی بیماران این قانون هنوز هم حاکم است ولی امروزه اعتقاد بر اینست که اگر علت سزارین قبلی در این حاملگی وجود ندارد (مثلاًحاملگی قبلی جنین بطور عرضی قرار داشته ولی دراین حاملگی جنین با باسر قرار دارد) و بیمار در یک بیمارستان مجهز قرار دارد می تواند تحت نظر یک متخصص زنان و زایمان، زایمانی طبیعی انجام دهد. باید بیماران تفهیم شوند که در صورتی که مورد منعی برای این اقدام وجود نداشته باشد، زایمان طبیعی بسیار مطمئن تر و بی خطرتر از یک عمل جراحی بزرگی مثل سزارین می باشد. عوارض مربوط به مادر و جنین کاهش می یابد و یک فاکتور مهم دیگر یعنی هزینه نیز کاهش می یابد . هزینه یک زایمان طبیعی حدود یک چهارم عمل سزارین می باشد . البته خانمهایی که قبلاًسزارین شده اند و برش روی رحمشان به صورت طولی انجام شده نمی توانند زایمان طبیعی داشته باشند. فقط خانمهایی که برش روی رحمشان عرضی بوده و مورد منعی برای زایمان طبیعی ندارند، می توانند به این فیض برسند. (معمولاًبرش روی شکم بابرش روی رحم مطابقت دارد اما گاهی اینطور نیست، بنابراین داشتن پرونده پزشکی باقید نوع برش روی رحم الزامی است).
۶. دخالتهای پزشکی بیش از اندازه در دوره دردهای زایمانی:
مصرف داروهای مسکن زودتر از موقع و یا داروهای محرک انقباضات (بیش از حد مجاز) می تواند پیشرفت زایمان را کند نماید و به علت زایمان طول کشیده، سزارین انجام شود. آمار نشان داده است که بیماران تحت نظر ماماها کمتر سزارین می شوند. یکی از دلایل آن اینست که ماماها کمتر از پزشکان از داروهای مختلف استفاده می کنند و علت دیگر اینست که چون خود ماما نمی تواند عمل سزارین را انجام دهد، سعی می کند تا جایی که برای بیمار و جنین ضرری نداشته باشد، زایمان او رابه صورت طبیعی انجام دهد.
۷. جنینهای نارس و دیررس:
(کمتر از ۳۸ هفته و بیشتر از ۴۲ هفته ). چون جنینهای نارس احتمالاً تحمل فشار زایمان طبیعی رانخواهند داشت و جنینهای دیررس به علت درشتی و اشکال در خون رسانی آنها نیز دچار مشکل در زایمان طبیعی می شوند .
۸. جنینهای دارای مشکلات RH خون:
جنینهایی هم که مشکلات ناشی از RH خون دارند بهتر است با روش سزارین متولد شوند چون به اندازه کافی قوی نیستند که زایمان طبیعی را تحمل کنند.
۹. چند قلویی :
گاهی زایمان دو قلوها به صورت طبیعی صورت می گیرد اما در اغلب موارد سزارین به عنوان بهترین راه انتخاب می شود. حاملگیهای بیش از دو قلو یی حتماً به صورت سزارین خاتمه می یابند .
۱۰. موارد متفرقه:
مانند عفونت هرپسی در ناحیه تناسلی (نوعی عارضه تبخال مانند بسیار مسری که برای جنین خطرناک است). فشارخون بالا، تومورهای فیبروییدی، بیماری قند، ایدز مادر و دوره دردهای زایمانی که بسیار طول کشیده باشد از موارد دیگر سزارین می باشند. سابقه مرگ نوزاد، سابقه ی نازایی و شکم اوّل مسن (بیش از ۳۵ سال) نیز قابل ذکر هستند.
عوارض سزارین
باوجود پیشرفتهای پزشکی و افزایش امنیت عمل جراحی، بااین حال یک سزارین، خالی از خطر و عوارض نمی باشد.
عوارض مربوط به مادر عبارتند از:
خونریزیهای پس از عمل، لخته های خونی (که در برخی از موارد بسیار خطرناک و حتی کشنده هستند)، عفونت و چسبندگیهایی در رحم و لوله ها و حتی روده ها، عوارض بیهوشی و دردهای مربوط به بخیه ها (در مقایسه با زایمان طبیعی که معمو لاً فرد زایمان کرده، از فردای زایمان می تواند راه رفتن و فعالیت عادی رااز سر بگیرد در حالی که خانمی که سزارین شده تا چندین روزاز دردهای شکمی و محل بخیه ها شاکی است).
پس باید بخاطر سپرد که :
۱-روزهای بستری در سزارین برای بیمار بیشتر است،
۲- احتمال خونریزی بعد از زایمان بیشتر است .
۳-دردهای لگنی و چسبندگی بیشتر است،
۴-مدت زمانی که فرد بتواند به روال عادی زندگی برگردد بیشترست
۵- احتمال نازایی بعد از سزارین وجود دارد.
عوارض مربوط به جنین :
عبارتند از یرقان و مشکلات تنفسی.
البته منظور اینست که احتمال بروز این مشکلات در نوزادان سزارینی بیشتر از نوزادان زایمان طبیعی است نه این که حتماً در هر نوزادی که با روش سزارین به دنیا می آید این مشکلات نیز پیش می آید.
فشاری که در حین زایمان طبیعی به قفسه سینه نوزاد وارد می آید کمک زیادی به تمیز کردن ریه های او از ترشحات و مایعات می کند که بر قراری یک فعالیت تنفسی عادی را برای نوزاد ایجاد می کند. البته باز هم باید تأکید نمود در صورتی که ماما یا پزشکتان تشخیص دهد که عمل سزارین برای شما و نوزادتان مفیدتر است باید سزارین انجام شود و عوارض آن با عوارض مربوط به یک زایمان طبیعی مشکل باید سنجیده شود و هرکدام برای شما مفیدتر است انتخاب گردد .
یکی دیگر از عوارض سزارین، عوارض مادی آن است. همانطور که قبلاً ذکر شد هزینه یک عمل سزارین و مدت بستری پس از آن حدود ۴ برابر و یا بیشتر از یک زایمان طبیعی است.
عمل سزارین عمل جراحی بزرگ است و بعد از سزارین انتظار بروز این رویدادها را داشته باشید و موارد زیر را رعایت کنید:
۱- دردی که معمولا در روز اول پس از جراحی شدیدتر است و بعد از آن باید فروکش کند.
۲- ترشح از دستگاه تناسلی که طبیعی است.
۳- هر روز مقدار فراوانی آب بنوشید - بین ۸ تا ۱۰ لیوان.
۴- از بلندکردن اشیای سنگین و از بالارفتن از پله‌ها خودداری کنید.
۵- رانندگی نکنید تا زمانی که بتوانید به راحتی کمربند ایمنی را ببندید.
۶- در صورتی که محل برش جراحی قرمز و متورم شد، به دکترتان اطلاع دهید.
چه اتفاقاتی در حین سزارین رخ می دهد ؟
عمل سزارین یک عمل جراحی بزرگ است. قبل از عمل شکم شما شسته می شود و موهای روی آن اصلاح می شود و یک سوند ادراری در مثانه شما کار گذاشته می شود (تا که مثانه خالی بماند) و یک سرم به شما وصل می شود تا مایعات و داروهای لازمه از آن طریق بشما رسانده شود. روی تخت اطاق عمل می خوابید و بیهوشتان می کنند. قبل از بیهوشی، پارچه های استریل مخصوصی روی شکمتان پهن می شود و شکمتان با مواد ضد عفونی کننده شسته می شود. البته در برخی از بیمارستانها و بعضی از پزشکان، بیهوشی کامل نمی دهند و نوعی بی حسی ایجاد می کنند که از کمر به پایین بی حس می شوید بدون این که بخوا ب روید. در این صورت می توانید به دنیا آمدن نوزادتان راهم ببینید!
عوارض و فواید این دو نوع بیهوشی و این که امکان اجرای آن هست یانه را از پزشکتان سوال کنید. البته اغلب موارد به همان صورت بیهوشی عمومی صورت می گیرد. سپس یک برش بر روی جدار شکم (همه لایه های آن) و یک برش هم بر روی رحم ایجاد می شود. معمولاً هر دو این برشها به صورت عرضی صورت می گیرد که هم زودتر ترمیم می شود و هم خونریزی کمتری دارد. مرحله بعد، تولد نوزاد است که معمولاً در همان دقایق اوّل جراحی صورت می گیرد. سپس خارج نمودن جفت که از همان شکاف صورت می گیرد و در نهایت شکافهای ایجاد شده بخیه زده می شود که این مرحله طولانی ترین بخش عمل می باشد. بخیه های داخلی کشیدنی نیستند ولی بخیه های روی پوست معمولاً از نوع کشیدنی هستند که از یک تا دو هفته پس از زایمان باید آنها راکشید (البته گاهی هم از نوع جذب شدنی می باشند).
پس از عمل جراحی، شما را به قسمت دیگری در همان بخش اطاق عمل منتقل می کنند. در اینجا ممکن است چند ساعتی بمانید و فشارخون، نبض، درجه حرارت و خونریزی رحمی شما مرتب کنترل می شود. داروهای لازم برای جمع شدن رحمتان و آنتی بیوتیک از طریق همان سرمی که در ابتدا بشما وصل شد تجویز می گردد. درصورتی که درد شدیدی دارید حتماً به پرستار آن قسمت اطلاع دهید تا در صورت امکان به شما مسکن تزریق کنند (که معمولاً صورت می گیرد). پس از چند ساعت به بخش منتقل می شوید ولی حداقل زودتر از ۸ ساعت نباید از تختتان خارج شوید، که البته خودتان هم احتمالاً تمایل و توانایی آنرا هم ندارید، چرا که نشستن تنها هم زحمت زیادی برایتان دارد، چه برسد به بلند شدن و راه رفتن. با این حال باید بالاخره دردها راتحمل کنید و راه بروید، چرا که راه رفتن عمل ترمیم راتسریع می کند و از تجمع گاز در روده هایتان جلو گیری می نماید.
سوند ادراری شما معمولاً تا روز بعد خارج می گردد (شاید هم همان روز)، ولی سرمتان ممکن است ۲ یا ۳ روزی باقی بماند. یکی دو روز پس از سزارین، عمل روده هایتان بطور عادی برمی گردند و حرکات آنها و تولید گاز می تواند برای شما ناراحت کننده باشد . اگر این مشکل راداشتید به پزشکتان اطلاع دهید تا با تجویز برخی داروها و یا حتی تنقیه به شما کمک کند.
پس از ۳-۲ روز، بسته به نظر جراحتان، احتمالاً مرخص می شوید (مگر آنکه خدای ناکرده مشکلی داشته باشید). پزشکتان به شما توصیه می کند که برای مدتی کارهای سنگین انجام ندهید، از پله زیادی بالاو پایین نروید و رویهم رفته مراقب خودتان باشید. البته شما هم مانند خانمهایی که به شکل طبیعی زایمان نموده اند می توانید از همان روز اوّل به نوزادتان شیر دهید. تنها تفاوت اینست که شما ازهمان لحظه اوّل نمی توانید به این فیض برسید و باید چند ساعتی صبر کنید تا اثر داروها ی بیهوشی از بدنتان خارج شده باشد. معمولاً برای شیر دادن، شما بیشتر از آنها احتیاج به کمک دیگران دارید چرا که نشستن و نگه داشتن طفل برایتان مشکل تر است. ولی نگران نباشید، چند روز بعد شما هم مانند آنها مشکلی نخواهید داشت.
تمرینات کیگل باعث تقویت عضلات پایینی لگن خاصره و ماهیچه هایی که در هنگام زایمان کشیده شده اند ، خواهد شد .این تمرینات حتی به لذت بیشتر جنسی (ارگاسم شدیدتر) نیز منجر خواهد شد چرا که باعث قویتر گردیدن و بیشتر انعطاف پذیر شدن ماهیچه ها خواهد گردید. اونها کیسه مثانه روهم سفتتر خواهند کرد که درنتیجه شما دیگر چکه های ادراری نخواهید داشت. نکته اینجاست که به هر حال اونها خود واژن رو تنگ نخواهند کرد بلکه در حقیقت ماهیچه های ورودی دهانه واژن رو تنگتر خواهند کرد.
آیا امکان تنگتر کردن دهانه واژن وجود دارد؟
اینجا چگونگی تمرینات کیگل رو بهش اشاره خواهیم کرد:
1- در زمان ادرار
، بدون استفاده از دست ماهیچه هاتون رو جمع کنین تا جاییکه جلوی ادرار رو بمدت 4
ثانیه بگیرید و بعد دوباره ول کنین تا ادرار جاری بشود. تمرینات کیگل بروی این
ماهیچه های بخش پایینی لگن خاصره فشار می آورد و آنها را تمرین می دهد.
2- (در
حالت بدون ادرار و طبیعی ) اگر می خواهید که چک کنین تا مطمئن بشید که به ماهیچه
درستی دارید فشار میارید ، می توانید یک یا دو انگشت خود رو داخل واژن کنید و بعد
شروع به سقت کردن ماهیچه نمایید. اگر حس می کنین که داره به انگشتتون فشار میاد حتی
به اندازه خیلی کم ، مشخص میشه که شما مسیر درستی را حرکت میکنین
3- پنج تا ده
بار در روز ، بمدت ده دفعه اینکار رو انجام بدهید
4- این کار بین هشت تا ده
هفته زمان خواهد برد تا شما بتونین نشانه های پیشرفت رو در اون مشاهده کنین اما
تحمل
کنین و بدونین که قطعاٌ نتیجه میدهد چراکه اساس کار کیگل هم ، مثل همه
تکنیکهای وزنه برداری و بدنسازی برای تاثیر به زمان نیاز خواهد داشت. میله های
هالتر واژن هم برای این مسئله تاثیر گذار خواهد بود که می توان آنها را ازمغازه های
مربوطه سکس شاپ خریداری نمود.
اگر تمرینات کیگل رو بطور مستمر و پیگیر
انجام دادید ولی هیچگونه تغییری رو مشاهده کردید بهتره که با دکترتون تماس بگیرید و
متدهای دیگر پزشکی رو برای رفع این مورد دنبال کنین که از جمله اونها:
مخروط واژن: این یک جسم نسبتا وزن دار می باشد و در اندازه های پنبه های
دوران قائدگی، که زنها اون رو وارد واژن خودشون میکنند و سعی می کنند که نگهش
دارند. افزایش وزن این اجسام بمرور باعث قویتر شدن ماهیچه های واژن میگردد. ابتدا
از وزنه سبک شروع خواهد شد و دوبار در روز به مدت 15 دقیقه به ماهیچه های واژن فشار
وارد میگردد. زمانیکه زن خود رو در نگهداری وزنه توانا دید وزن وزنه رو افزایش
خواهد داد
محرکهای الکتریکی: با این روش قدرت ماهیچه های واژن و بخش تحتانی لگن
خاصره نیز مشخص خواهد شد. با وصل و قطع کردن جریانی از برق باعث خواهند گردید که
ماهیچه ها خود رو جمع و سپس شل نمایند. این روش ازهر یک تا چهار روز ادامه خواهد
داشت که در بالاترین میزان آمادگی تا 20 دقیقه در یک مرحله نیز طول خواهد کشید.
بسته به شرایط فرد و ماهیچه ها حتی ممکن است بمدت چند هفته مستمر این شیوه ادامه
یابد. بعضی از دکترها این کار رو خود در مطب انجام میدهند اما دستگاهای ساده و قابل
استفاده در منزل نیز قابل یافت میباشد.
نیو کنترل: این شیوه در حقیقت یک صندلی
دارای بخش مغناطیسی میباشد که ماهیچه های بخش تحتانی لگن خاصره رو تحریک خواهد کرد.
این شیوه توسط پزشکان مربوطه در مطب بمدت 20 تا 30 دقیقه و آنهم دوبار در هفته
انجام میگیرد. طول مدت درمان در حدود 8 هفته خواهد بود.
اما بعضی ازپزشکان
نیز برای شما که دارای مشکل کشیدگی واژن هستید جراحی رو پیشنهاد میدهند که مشخصاٌ
این آخرین تیر ترکش خواهد بود محصولات لیزری و چیزهای پیچیده دیگر می توانند که شما
رو به وضعیت قبلی برگردانند. و البته شما و پزشکتان هستید که تصمیم میگیرید چه کاری
برای شما منطقی تر خواهد بود در پایان باید گفت چیزی برای خجالت وجود ندارد. این یک
مسئله همگانیست و اطلاعات مربوط به آن که همکنون در اختیار شماست.
منبع :
پایگاه اطلاع رسانی تنظیم خانواده
دلائل سزارین :
القاء شکست خورده زایمان
عدم تناسب سری لگنی
شکست در پیشرفت زایمان
دیسترس (
ناراحتی شدید) جنینی اثبات شده
جداشدگی جفت
جفت سرراهی
پرولاپس بند ناف
سرطانهای خوش خیم و بدخیم انسدادی
عفونت
فعال تبخال تناسلی
سرکلاژ شکمی
دوقلوهای به هم چسبیده
قرار
گیری بریچ
سزارین مجدد
پلاکت پائین به دلیل مسائل ایمنی
مسائل RH
نانهجاریهای مادرزادی جنینی عمده
سرطان گردن رحم
بخیه زدن قبلی واژن به منظور تنگ کردن مجرای آن
زگیل بزرگ ناحیه
فرج
منبع: فیلتر هست
سزارینی‌ها بیشتر سکته میکنند
به گزارش رویترز، مطالعات محققان دانشگاه تایپه در فاصله 3، 6 و 12 ماه بعد از زایمان، نشان داده است که زنانی که زایمانشان به روش سزارین بوده است، به ترتیب، 67، 61 و 49 درصد بیشتر از زنانی که طبیعی زائیده‌اند، احتمال دارد که سکته کنند.
البته محققان اشاره کرده‌اند که خطر کلی بروز سکته بعد از زایمان در زنان مورد مطالعه بسیار پایین است؛ در زنان به روش واژینال و طبیعی، 5 صدم درصد و در زنان به روش سزارین، 8 صدم درصد.
اما آنها مقایسه این اعداد را حاوی معنا و پیام مهمی می‌دانند. آنها می‌گویند این تفاوت بین احتمال بروز سکته، به لحاظ آماری معنادار است و نشان‌دهنده بروز نوعی اختلال در سیستم عروقی زنانی است که به هر دلیل تحت زایمان سزارین قرار می‌گیرند.
این محققان در گزارش مطالعه‌شان در شماره آوریل نشریه بیماری‌های زنان و زایمان آمریکا تاکید میکنند که مطالعاتی از این دست می‌تواند به درک بهتر سازوکار اتفاق‌افتاده در حین زایمان سزارین کمک کند و به این ترتیب راه را برای کم کردن این گونه عوارض ناخوشایند هموار کند.
یک فایده دیگر مطالعاتی از این دست، می‌تواند هشداری باشد برای زنان باردار؛ آنهایی که نگران عوارض احتمالی زایمان طبیعی هستند یا احتمالا از زایمان طبیعی می‌هراسند و گمان میکنند تحمل دردهای زایمانی را ندارند.
این مطالعه جدید می‌تواند به آنها در تصمیم‌گیری آگاهانه‌تر کمک کند؛ نکته‌ای که به خصوص در مورد زنان کشورمان، بااهمیت به نظر می‌رسد. توضیح اینکه زایمان سزارین، گاهی وقت‌ها از روی ضرورت انجام میشود، گاهی اوقات هم تنها به انتخاب مادر و بیشتر به خاطر ترسی که آنها از دردهای زایمانی و عوارض آن دارند.
آمارها می‌گوید حداقل در نیمی از موارد، سزارین به‌دلیل ترس از درد زایمان طبیعی انجام میشود، یعنی هیچ ضرورت پزشکی، برای سلامت مادر یا جنینش، جهت انجام این عمل جراحی وجود ندارد.
شاید اگر زنان باردار و مادران آینده، از خطرهای احتمالی سزارین برای خود و نوزادشان آگاه می‌شدند، به همین راحتی آن را انتخاب نمی‌کردند. از خطرهای سزارین، که شاید کمتر گفته شده، یکی هم خطری است که محققان دانشگاه آروس، سال گذشته در مورد آن به نتیجه رسیدند.
مطالعات این محققان حاکی از این حقیقت است که زایمان سزارین می‌تواند احتمال مشکلات تنفسی را در نوزادان بالا ببرد. این مطالعه نشان داده است که نوزادان ماحصل زایمان سزارین، تا 4 برابر بیشتر از سایر نوزادان در معرض خطر نارس بودن ریه هستند و به همین علت بیشتر امکان دارد که پایشان به بخش مراقبتهای ویژه نوزادان باز شود.
دردهای زایمانی، می‌تواند باعث ترشح بیشتر هورمون کورتیزول در مادر شود، هورمونی که نوزاد برای بالغ شدن ریه‌هایش و کسب آمادگی برای تنفس در هوای آزاد، به آن نیاز دارد.
اما وقتی مادری قبل از شروع درد زایمانی، به اتاق عمل برود و نوزادش را با برشی در شکم، به دنیا بیاورد، دیگر فرصتی برای بلوغ ریه‌های نوزاد باقی نمی‌ماند.
مطالعه دیگری که نتایج آن سال گذشته منتشر شده بود، نشان می‌داد احتمال مرگ مادران در زمان زایمان، وقتی که به روش سزارین باشد، خیلی بیشتر از سایر مادران است.
در این مطالعه که در دانشگاه آکسفورد انجام شده، مشخص شده زایمان به روش سزارین می‌تواند تا 4 برابر خطر مرگ مادر را بالا ببرد؛ که البته عوامل گوناگونی در مرگ این مادران دخالت داشته‌اند.
منبع: همشهری آنلاین
مطالب بیشتری راجع به سزارین رو در لینک زیر میتونید ببینید
http://bardary.blogfa.com/cat-15.aspx
