عشق ورزی و عشق بازی
آموزش مسائل جنسی و ارائه راهکار برای مشکلات جنسی زوجینعشق ورزی و عشق بازی
آموزش مسائل جنسی و ارائه راهکار برای مشکلات جنسی زوجیندرمان بی اختیاری پس از زایمان
کدام ماهیچه ها را " ماهیچه های کف لگنی" می نامند؟
"ماهیچه های کف لگن" گروهی از عضلات بین پاها هستند که از مقابل استخوان شرمگاهی (در جلوی بدن) تا انتهای ستون فقرات (در پشت) کشیده شده اند و به نگه داشته شدن مثانه، رحم و روده ها در جای خود و نیز به ماهیچه هایی که مقعد، مجاری ادراری و واژن را می بندند، کمک می کنند. ضعیف شدن یا آسیب دیدن این ماهیچه ها، مثلا در نتیجه زایمان، موجب می شود که دیگر نتوانند وظایف خود را به خوبی انجام دهند. این امر ممکن است منجر به بی اختیاری ادرار ، کاهش میزان لذت جنسی هنگام آمیزش و همچنین بروز عارضه پایین افتادگی رحم شود. بی اختیاری ادرار بدین معناست که ممکن است در زمان سرفه، عطسه، خنده یا حرکات ورزشی، مقدار کمی از ادرار فرد خارج شود. تخمین زده می شود که حدودا 25% خانمهای حامله به این عارضه دچار می شوند.
این تمرینها چه کمکی به من می کنند؟
این تمرینها به تقویت عضلات کف لگن کمک می کنند و نهایتا منجر به بهبود فعالیت آنها می شود. مانند هر عضو عضلانی دیگر، این ماهیچه ها نیز هر چه بیشتر به کار گرفته شوند، قویتر خواهند شد.
اگر این عضلات به اندازه کافی قوی باشند، می توانند به تحمل اضافه وزن دوران حاملگی کمک کنند، در مرحله دوم زایمان سودمند باشند و با افزایش گردش خون، موجب بهبود سریعتر پرینه (ناحیه بین مقعد و واژن) پس از زایمان شوند. با انجام منظم این تمرینات از بروز بی اختیاری ادرار و افتادگی رحم پس از زایمان، به میزان زیادی جلوگیری می شود. یکی دیگر از مزایای این تمرینها آن است که قویتر بودن ماهیچه های کف لگن در خانمها موجب ارگاسمهای بهتر و زندگی جنسی رضایت بخش تر خواهد شد!
چگونه می توانم ماهیچه های کف لگنی خود را پیدا کنم؟
تصور کنید که می خواهید از خروج باد شکم خودداری کرده و همزمان، از خروج جریان معمولی ادرار نیز خودداری نمایید. در این حالت، احساسی مشابه با "فشردن و بالا کشیدن" به شما دست می دهد که حس خواهید کرد مقعد و محل خروج ادرار در حال بسته شدن و بالا کشیده شدن هستند. اگر برای مدتی این تمرین را تکرار کرده باشید، می توانید در زمان مقتضی همین عمل را برای واژن هم بکار برید!
مسلما این کار، ساده به نظر می رسد. اما نکته این است که شما باید حرکات "فشردن و بالا کشیدن" را بدون:
- - فرو دادن شکم به سمت داخل
- - فشار دادن شدید پاها به یکدیگر
- - منقبض کردن کفلها
- - نگه داشتن نفس
انجام دهید. به بیان دیگر، فقط باید ماهیچه های کف لگنی شما کار کنند و نه عضلات شکم، رانها یا باسن.
دقیقا همانطور که کودکان در ابتدا یاد می گیرند با حرکت دادن ماهیچه های صورت خود چشمک بزنند، استفاده از عضلات کف لگنی به صورت جداگانه از سایر ماهیچه های بدن نیز ممکن است در ابتدا کمی دشوار باشد، اما با تمرین و تکرار ساده تر می شود. ممکن است به این نتیجه برسید که قرار دادن یک دست بر روی شکم خود در هنگام تمرین (به منظور اطمینان از راحتی و آرام بودن وضعیت شکم)، برایتان مفید است.
اگر می خواهید مطمئن شوید که تمرین را به نحو صحیح انجام می دهید، این کار را امتحان کنید: در صورتی که نشانه ای مبنی بر مشکل در این زمینه وجود نداشته باشد، و با فرض اینکه شما دوران نقاهت پس از زایمان را گذرانده اید، یک یا دو انگشت خود را در حمام در واژن خود فرو کرده و همین تمرین را انجام دهید. در این صورت باید مختصری فشار (شبیه نشگون گرفتن) حس کنید.
چه زمانی باید این تمرینها را انجام دهم؟
شما می توانید این تمرین را هنگامی که نشسته، ایستاده یا دراز کشیده اید و یا هنگامی که مشغول فعالیتهای روزمره از قبیل جوشاندن آب در کتری، صحبت با تلفن و یا مشاهده تلویزیون می باشید، انجام دهید. این تمرینها را می توانید به این صورت انجام دهید:
- - ماهیچه های مقعد و ماهیچه های اطراف واژن را در حالت فشرده نگاه دارید، به نحوی که گویا می خواهید از رفتن به توالت خودداری کنید.
- - این ماهیچه ها را یک بار، دوبار و سه بار منقبض کنید.
- - آنها را در همین حالت نگه دارید، اما به تنفس خود ادامه دهید.
- - آنها را رها کنید.
- - هنگامی که بدن شما به حالت طبیعی بازگشت، ماهیچه ها را به سمت بیرون فشار دهید (این آخرین حرکتی است که می تواند به شما در بیرون راندن کودک از مجرای واژن - در هنگام زایمان- کمک کند و از پاره شدن این قسمت جلوگیری نماید). آنگاه مجددا این عضلات را فشرده و منقبض کنید.
- - این تمرین را هر روز چند مرتبه، هنگام انجام کارهای روزمره، تکرار کنید.
اکنون وقت آن است که تمرین "فشردن و بالا کشیدن" را به دو صورت "آرام" و "سریع" انجام دهید. می توانید در هر یک از حالات دراز کشیده، نشسته و ایستاده باشید فقط باید پاهای خود را کمی از هم جدا نمایید. آنگاه بصورت زیر عمل کنید:
- - "فشردن و بالا کشیدن آرام" : ماهیچه های کف لگنی را به آرامی، تا جایی که می توانید، منقبض و فشرده کنید. سپس آنها را تا زمانی که می توانید در همین حالت نگه داشته و سپس به آرامی آنها را شل و رها کنید. برای درک بهتر کف لگن خود را مانند آسانسوری در نظر بگیرید که با بالا کشیدن باید 5 طبقه را طی کند. به آرامی از یک تا 5 بشمارید و آسانسور را در طبقه پنجم تا جایی که می توانید نگه دارید. سپس عضلات کف لگن را به آرامی شل کنید، گو اینکه آسانسور با هر شماره یک طبقه پایین می رود تا به شماره 1 برسید.
- - "فشردن و بالا کشیدن سریع" : مراحل کشش و رهاسازی را مانند حالت قبل ولی به سرعت انجام دهید. می توانید با شماره 1 بالا بکشید و با شماره 2 رها کنید. این عمل را مکررا و با سرعت انجام دهید.
هر دو تمرین فوق را 5 بار یا تا زمانی که خسته شوید، انجام دهید.
با قویتر شدن عضلات، می توانید این تمرین را در دفعات بیشتر انجام داده و هر بار، عضلات را به مدت زمان بیشتری در حالت فشرده نگه دارید. پس از چند هفته، باید پیشرفت قابل توجهی داشته باشید؛ اما باید این تمرینها را به مدت چند ماه انجام دهید تا آنها به میزان حداکثر قدرت خود برسند.
چه تعداد دفعاتی باید تمرینهای مربوط به ماهیچه های کف لگن را انجام بدهم؟
بسته به میزان ضعیف بودن این ماهیچه ها در هنگام آغاز تمرینات، متفاوت است؛ اما تلاش کنید تا این تمرینها را با 50 مرتبه در روز آغاز کرده و ظرف چند هفته به میزان 120 بار در روز برسانید. اگر با مشکل ترشح ادرار مواجه هستید، این تمرینها را آنقدر انجام دهید تا مطمئن شوید که این عارضه مجددا بروز نمی کند.
گاهی قدرت ماهیچه های کف لگن خود را با جلوگیری از خروج ادرار و منقطع کردن جریان ادرار چک کنید؛ البته این کار را نباید در ابتدای صبح یا بعد از نزدیکی انجام دهید، چون احتمال ابتلا به عفونت مثانه را افزایش می دهد.
هنگامی که در آزمایش فوق کنترل مناسب را به دست آوردید، آنگاه می توانید ماهیچه های خود را به این ترتیب امتحان کنید:
- - اول اطمینان حاصل کنید که مثانه شما تقریبا پر شده است،
- - بعد چند بار روی یک خط در جا بپرید،
اگر ادرار از شما خارج نشد، تمرینها را برای حداقل یک ماه دیگر نیز ادامه دهید. هنگامی که ماهیچه های کف لگن شما به اندازه کافی تقویت شدند، باید این قدرت را در آنها تثبیت کنید؛ پس تمرینها را روزانه 2 یا 3 بار برای تمام عمر ادامه دهید.
چند نکته سودمند دیگر
- - از این تمرینها در زمانی که نگران ترشح ادرار هستید (مثلا قبل از عطسه یا بلند کردن اشیاء سنگین)، استفاده کنید. به تدریج کنترل ترشح ادرار در شما بهتر خواهد شد.
- - از انجام حرکت دراز و نشست با پاهای کاملا کشیده و همچنین از بالا آوردن و بالا نگه داشتن دو پا خودداری کنید، زیرا فشار شدیدی بر کف لگن و پشت شما وارد خواهد کرد.
- - به مقدار معمول آب بنوشید، و به طور مرتب و دائم به توالت نروید؛ تنها هنگامی به توالت بروید که احساس می کنید مثانه شما کاملا پر شده است.
- - وزن خود را تحت نظر داشته باشید: اضافه وزن، فشار اضافی بر ماهیچه های کف لگن شما وارد می کند.
اگر ظرف چند هفته پس از زایمان، وضعیت کف لگن شما به حالت طبیعی برنگشت، بهتر است آن را با پزشک خود در میان بگذارید. تمرینها را به مدت طولانی رها نکنید. هر چه مدت زمانی که شما این تمرینها را رها می کنید طولانی تر باشد، بازگشت کف لگن به حالت طبیعی نیز سخت تر خواهد شد. البته به یاد داشته باشید که اولین سوالی که پزشک از شما می پرسد، این خواهد بود که: آیا تمرینهای خود را انجام می دهید؟
اگر
شما یکی از معدود مادرانی باشید که هنوز پس از گذشت 3 ماه از زایمان نیز
از عارضه بی اختیاری ادرار رنج می برید، از پزشک خود بخواهید تا شما را به
یک فیزیوتراپیست که در زمینه عوارض پس از زایمان تخصص دارد، معرفی کند.
منبع: نی نی سایت
کلیپهای آموزشی(قابل استفاده در موبایل) تمرینات کگل را از لینکهای زیر دانلود کنید. حجم هر کلیپ حدود 1.5 مگابایت است
آیا امکان تنگتر کردن دهانه واژن وجود دارد؟
تمرینات کیگل باعث تقویت عضلات پایینی لگن خاصره و ماهیچه هایی که
در هنگام زایمان کشیده شده اند ، خواهد شد .این تمرینات حتی به لذت بیشتر
جنسی (ارگاسم شدیدتر) نیز منجر خواهد شد چرا که باعث قویتر گردیدن و بیشتر
انعطاف پذیر شدن ماهیچه ها خواهد گردید. اونها کیسه مثانه روهم سفتتر
خواهند کرد که درنتیجه شما دیگر چکه های ادراری نخواهید داشت. نکته اینجاست
که به هر حال اونها خود واژن رو تنگ نخواهند کرد بلکه در حقیقت ماهیچه های
ورودی دهانه واژن رو تنگتر خواهند کرد.
اینجا چگونگی تمرینات کیگل رو بهش اشاره خواهیم کرد:
1-
در زمان ادرار ، بدون استفاده از دست ماهیچه هاتون رو جمع کنین تا جاییکه
جلوی ادرار رو بمدت 4 ثانیه بگیرید و بعد دوباره ول کنین تا ادرار جاری
بشود. تمرینات کیگل بروی این ماهیچه های بخش پایینی لگن خاصره فشار می آورد
و آنها را تمرین می دهد.
2- (در حالت بدون ادرار و طبیعی ) اگر می
خواهید که چک کنین تا مطمئن بشید که به ماهیچه درستی دارید فشار میارید ،
می توانید یک یا دو انگشت خود رو داخل واژن کنید و بعد شروع به سقت کردن
ماهیچه نمایید. اگر حس می کنین که داره به انگشتتون فشار میاد حتی به
اندازه خیلی کم ، مشخص میشه که شما مسیر درستی را حرکت میکنین
3- پنج تا ده بار در روز ، بمدت ده دفعه اینکار رو انجام بدهید
4- این کار بین هشت تا ده هفته زمان خواهد برد تا شما بتونین نشانه های پیشرفت رو در اون مشاهده کنین اما تحمل
کنین
و بدونین که قطعاٌ نتیجه میدهد چراکه اساس کار کیگل هم ، مثل همه تکنیکهای
وزنه برداری و بدنسازی برای تاثیر به زمان نیاز خواهد داشت. میله های
هالتر واژن هم برای این مسئله تاثیر گذار خواهد بود که می توان آنها را
ازمغازه های مربوطه سکس شاپ خریداری نمود.
اگر تمرینات کیگل رو
بطور مستمر و پیگیر انجام دادید ولی هیچگونه تغییری رو مشاهده کردید بهتره
که با دکترتون تماس بگیرید و متدهای دیگر پزشکی رو برای رفع این مورد دنبال
کنین که از جمله اونها:
مخروط واژن: این یک جسم نسبتا وزن دار می
باشد و در اندازه های پنبه های دوران قائدگی، که زنها اون رو وارد واژن
خودشون میکنند و سعی می کنند که نگهش دارند. افزایش وزن این اجسام بمرور
باعث قویتر شدن ماهیچه های واژن میگردد. ابتدا از وزنه سبک شروع خواهد شد و
دوبار در روز به مدت 15 دقیقه به ماهیچه های واژن فشار وارد میگردد.
زمانیکه زن خود رو در نگهداری وزنه توانا دید وزن وزنه رو افزایش خواهد داد
محرکهای الکتریکی: با این روش قدرت ماهیچه های واژن و بخش تحتانی لگن
خاصره نیز مشخص خواهد شد. با وصل و قطع کردن جریانی از برق باعث خواهند
گردید که ماهیچه ها خود رو جمع و سپس شل نمایند. این روش ازهر یک تا چهار
روز ادامه خواهد داشت که در بالاترین میزان آمادگی تا 20 دقیقه در یک مرحله
نیز طول خواهد کشید. بسته به شرایط فرد و ماهیچه ها حتی ممکن است بمدت چند
هفته مستمر این شیوه ادامه یابد. بعضی از دکترها این کار رو خود در مطب
انجام میدهند اما دستگاهای ساده و قابل استفاده در منزل نیز قابل یافت
میباشد.
نیو کنترل: این شیوه در حقیقت یک صندلی دارای بخش مغناطیسی
میباشد که ماهیچه های بخش تحتانی لگن خاصره رو تحریک خواهد کرد. این شیوه
توسط پزشکان مربوطه در مطب بمدت 20 تا 30 دقیقه و آنهم دوبار در هفته انجام
میگیرد. طول مدت درمان در حدود 8 هفته خواهد بود.
اما بعضی
ازپزشکان نیز برای شما که دارای مشکل کشیدگی واژن هستید جراحی رو پیشنهاد
میدهند که مشخصاٌ این آخرین تیر ترکش خواهد بود محصولات لیزری و چیزهای
پیچیده دیگر می توانند که شما رو به وضعیت قبلی برگردانند. و البته شما و
پزشکتان هستید که تصمیم میگیرید چه کاری برای شما منطقی تر خواهد بود در
پایان باید گفت چیزی برای خجالت وجود ندارد. این یک مسئله همگانیست و
اطلاعات مربوط به آن که همکنون در اختیار شماست.
منبع : پایگاه اطلاع رسانی تنظیم خانواده
